Aparat na zęby, ortodonta – słowniczek pojęć ortodontycznych - cz. 1
Obecnie, kiedy rozpoznajemy wadę zgryzu u swoich dzieci lub u siebie, możemy zapisać się na wizytę u ortodonty, w celu jak najszybszego wyeliminowania problemu. Nie powinniśmy czekać z wizytą zbyt długo, gdyż pogłębiające się wady, przedłużają okres leczenia. Często jednak obawiamy się wizyty, czujemy strach przed bólem. Przede wszystkim należy podkreślić, że leczenie ortodontyczne nie jest bolesne. Oczywiście, aparat na zęby, czy to metalowy aparat, czy aparat na zęby kryształowy lub jakikolwiek inny, może powodować pewien dyskomfort - jednak, nie ma się czego bać!
Chcąc przybliżyć Państwu tematykę związaną z ortodoncją, poniżej przedstawiamy słowniczek ortodontyczny – niektóre z tych słów możesz usłyszeć, kiedy zdecydujesz się na aparat na zęby. Dobry ortodonta w Warszawie wyjaśnia wszystko swoim pacjentom na wizytach, jednak z niektórymi terminami warto zapoznać się wcześniej – dla psychicznego komfortu.
Aparat ortodontyczny - narzędzie służące do przywracania odpowiedniego, a więc fizjologicznego zgryzu. Dzięki niemu leczy się wady zgryzu, wyrównuje zwarcie między szczęką a żuchwą oraz przywraca się właściwe ustawienie zębów w łukach zębowych. Aparat ortodontyczny to potocznie: aparat na zęby.
Aparat zdejmowany– aparat wyjmowany, aparat ruchomy na zęby, który można w dowolnej chwili ściągnąć lub założyć. Stosuje się go najczęściej u dzieci jeszcze przed wymianą zębów mlecznych na stałe. Wyjmowany aparat na zęby może być jednoszczękowy lub obu szczękowy.
Aparat stały – aparat na zęby stosowany przede wszystkim u młodzieży i osób dorosłych. Jego zadaniem jest przywrócenie prawidłowego zgryzu. Pozwala on na korygowanie bardzo poważnych wad uzębienia. Można wyróżnić wiele rodzajów stałych aparatów: aparat na zęby porcelanowy, aparat na zęby metalowy, czy też kryształowy aparat na zęby.
Aparat retencyjny – jest to rodzaj aparatu, który zakłada się na zęby po zakończonym leczeniu ortodontycznym aparatem stałym. Utrwala on efekty leczenia.
Konsultacja ortodontyczna - pierwsza wizyta u specjalisty. Dobry ortodonta w Warszawie, po dokładnym obejrzeniu zębów, ocenia zgryz i zaleca badania, które należy wykonać, aby móc postawić najwłaściwszą diagnozę.
Ligatura ortodontyczna – pozwala ona na utrzymanie łuku ortodontycznego w zamku. Można rozróżnić ligatury elastyczne oraz metalowe. Te elastyczne często posiadają różnorodne kolory i chętnie stosowane są w aparatach na zęby dla dzieci i młodzieży.
Łańcuszek ortodontyczny – element aparatu ortodontycznego. Jest on naciągany na kilka zębów, co ma doprowadzić do ich przesunięcia.
Łuk ortodontyczny – część aparatu na zęby. Dzięki niemu dochodzi do przesuwania się zębów. Jest on zbudowany z metalu i umieszczony do zamków ortodontycznych.
Maska twarzowa - specjalny aparat ortodontyczny zewnątrzustny. Stosowany jest w celu pobudzenia wzrostu szczeki. Jest bardzo skutecznym sposobem leczenia pacjentów z niedostateczny, wzrostem szczeki. Dzięki jej zastosowaniu możliwe jest uniknięcie zabiegów operacyjnych.
Ortodoncja – dziedzina stomatologii, które celem jest leczenie wszelkich wad zgryzu, a także wad w obrębie twarzoczaszki. Ortodoncja zajmuje się również korygowaniem nieprawidłowości zębów.
Plan leczenia ortodontycznego – po pierwszej wizycie oraz po wykonaniu najważniejszych badań, dobry ortodonta w Warszawie układa plan leczenia ortodontycznego. Oczywiście o przebiegu leczenia dokładnie informuje pacjenta. Omówiony powinien zostać rodzaj aparatu (aparat czasowy, aparat stały, kryształowy aparat na zęby, aparat na zęby metalowy, kryształowy itd.), orientacyjny czas leczenia, a także to, co często pacjentów interesuje najbardziej cena aparatu na zęby.
Płytka retencyjna – (aparat retencyjny) umieszczany na zębach po zakończonym leczeniu ortodontycznym aparatem stałym. Płytkę tę nosi się stale przez okres ok. 3-6 miesięcy, następnie zakłada się ją już tylko na noc. Jej zadaniem jest utrzymanie efektu leczenia, który został uzyskany przez aparat na zęby.
Płytka Schwarza – to inaczej aparat na zęby ruchomy, zwany również aparatem zdejmowanym. Aparat ten można samemu zdejmować i zakładać. Niestety, nie można stosować go do wszystkich wad. Poważniejsze wady wymagają zastosowania stałego aparatu na zęby.
Pobieranie wycisków – zanim aparat na zęby zostanie nałożony, konieczne jest pobranie wycisków zarówno zębów górnych jak i dolnych. Dzięki temu możliwe jest jak najdokładniejsze wykonanie modeli diagnostycznych i sporządzenie najwłaściwszego planu leczenia.
Pierścień ortodontyczny – część stałego aparatu na zęby. Element ten wykonany jest z metalu i umieszcza się go na zębach trzonowych. Utrzymuje on łuk ortodontyczny.
Protruzja – wada, w które zęby są nadmiernie wychylone w stronę wargową.
Przodozgryz – w sytuacji, kiedy dolny łuk zębowy jest za bardzo wysunięty względem łuku górnego, mamy do czynienia z wadą przodozgryzu.
