Retruzja – nachylenie zębów przednich na stronę języka. Może dotykać zarówno zębów dolnych jak i górnych.

Retainer – bardzo cienki drucik, który umieszcza się na powierzchni zębów przednich. Zabieg ten wykonuje się, kiedy aparat na zęby jest już zdjęty. Ich zadaniem jest utrzymanie efektów leczenia.

Rotacja – wada, w której ząb jest nieprawidłowo ustawiony (jest czesiowo obrócony).

Rurka policzkowa – jest to jeden z elementów aparatu na zęby. Umieszcza się go na powierzchni zębów trzonowych od strony policzka. Pomaga on w utrzymaniu łuku ortodontycznego.

Stłoczenie – wada, w której zęby zachodzą na siebie. Dzieje się tak z powodu zbyt małej ilości miejsca w łuku zębowym.

Separacje – specjalne, elastyczne gumeczki. Umieszcza się je w przestrzeniach między zębami trzonowymi. Wykonuje się to na kilka dni przed założeniem aparatu stałego. Celem tego jest zrobienie jak największej ilości miejsca dla pierścieni aparatu ortodontycznego.

Szkliwo – jest o jedna z tkanek ludzkich. Jest najtwardsza ze wszystkich, dzięki wysokiej zawartości kryształów dwuhydroksyapatytu. Szkliwo znajduje się na zębach.

Tyłozgryz – jeżeli dolny łuk zębowy jest cofnięty względem łuku górnego, mamy do czynienia z tyłozgryzem.

Wada zgryzu – nieprawidłowe ustawienie zębów w szczęce. Jest wiele rodzajów wad zgryzu.

Wizyty kontrolne – kiedy zdecydujemy się na założenie aparatu na zęby, konieczne są wizyty kontrolne, podczas których ortodonta w Warszawie, sprawdza postęp i skuteczność leczenia. Systematyczne wizyty są bardzo ważne! Podczas wizyt wymieniane są ligatury. Możliwa jest również wymiana lub dołożenie innych elementów aparatu.

Wyciągi wewnątrzustne – stosowane są wtedy, gdy chce się doprowadzić do odpowiedniego ustawienia obu łuków względem siebie. Są to gumki, które zakłada się na poszczególne zęby zarówno w łuku dolnym jak i górnym.

Wykonanie zdjęć rentgenowskich – dobry ortodonta w Warszawie zazwyczaj zaleca wykonanie zdjęć zębów: zdjęcie pantomograficzne, zdjęcie cefalometryczne, w niektórym przypadkach zaleca się również wykonanie tomografii komputerowej na podstawie, których może postawić właściwą diagnozę. Są one konieczne do zaplanowania właściwego sposobu leczenia.

Założenie aparatu ortodontycznego – moment, a dokładniej wizyta u ortodonty, podczas której zakłada on na zęby aparat, a więc zamki ortodontyczne z pierścieniami, łuk ortodontyczny oraz ligatury.

Zamek ortodontyczny – część aparatu ortodontycznego. Zamek wykonany jest najczęściej z metalu lub z ceramiki. Zostaje on przyklejony do zęba, a jego zadaniem jest utrzymywanie łuku ortodontycznego.

Zęby mleczne – pierwsze zęby. Rosną od ok. 6 miesiąca życia. Ok. 6. roku życia zęby zaczynają wypadać i wymieniają się na zęby stałe. Jeżeli u malucha, który ma jeszcze mleczne zęby, zdiagnozuje się nieprawidłowości i wady w obrębie uzębienia, zakładany zostaje aparat na zęby ruchomy.

Zęby stałe – zęby stałe wyrastają w wieku przedszkolnym i szkolnym. Nastolatkowe powinni mieć już wszystkie zęby stałe. Mamy ich łącznie 32. Na te zęby zakłada się stały aparat ortodontyczny.

Zdęcie pantomograficzne – określa się w ten sposób zdjęcie RTG, wykonane w sposób warstwowy, na którym widoczne są wszystkie zęby pacjenta.

Zdjęcie celafometryczne - określa się w ten sposób zdjęcie rentgenowskie boczne czaszki – uwidacznia ono tkanki miękkie twarzy, zatoki przynosowe i podniebienie twarde.

Zgryz – jest to stosunek łuków zębowych szczęki i żuchwy. Zgryz jest indywidualny dla każdego z nas. W zgryzie prawidłowo ustawionym, zachowana zostaje np. linia symetrii między siekaczami. (więcej o zgryzie możesz poczytać TU).

Zgryz krzyżowy – jeżeli ząb, lub grupa zębów dolnych, zachodzi na zęby górne, mamy wtedy do czynienia z tą wadą.

Zgryz otwarty – jeżeli zęby górne nie dotykają zębów dolnych, wtedy mamy do czynienia ze zgryzem otwartym.

Żuchwa - tym mianem określa się ruchomą część narządu żucia. Inaczej mówiąc, żuchwa jest po prostu szczęką. To ona jest odpowiedzialna za wygląd dolnych rysy twarzy każdego człowieka. W niej tez umiejscowione są zęby.

W niektórych przypadkach aparat na zęby jest konieczny!
Aparat na zęby w niektórych przypadkach okazuje się konicznością. Nie zawsze jednak tak jest. Jeżeli zauważysz u siebie niepokojące objawy, powinieneś umówić się na konsultację z lekarzem. Do najczęstszych objawów nieprawidłowości w obrębie uzębienia u osób dorosłych zalicza się:
- nadmiernie stłoczone zęby, - zbyt duże szpary pomiędzy zębami, - asymetria uśmiechu, - trudności z wypowiadaniem niektórych słów/dźwięków, - zęby, które na siebie nachodzą, - ścieranie się uzębienia.
Dobry ortodonta w Warszawie bardzo szybko zdiagnozuje problem i zaproponuje odpowiednie leczenie. Oczywiście, konieczne będzie wykonanie dodatkowych badań, które potwierdzą diagnozę.